Archive for February, 2007
Luitjes,
Zoals eerder vermeld, is er een idee om in juli naar Greiffenburg Oostenrijk tegaan.
Omdat daar de school vakantie in het zuiden eerder begint dan in het westen, is het niet mogelijk om in samenwerking met Falconair dit te organiseren!. Deze gaan van 15/07 t/m 22/07.
Degene die interesse hebben om op een andere datum dan deze mee te gaan gaarne reageren zodat er een inventaris kan worden gemaakt, hoeveel vliegers en familie mee willen zodat er het e.a. kan worden georganiseerd!.
Gaarne opgeven met hoeveel en wanneer voor 10 maart a.s.
groet, Peter Moree
February 25th, 2007
Na een goede laatste ronde staat er 55 voor mijn naam. Ondank het feit dat Huub de halve wedstrijd aan zich voorbij heeft laten gaan is hij niet laatste geworden. Matjaz Feraric uit Slovenie is wereldkampioen en de eerste vrouwelijke wereldkampioen ooit is de turkse Funda Durusu Cici geworden. Voor Slovenie klonk het volkslied nogmaals voor het landenteam. Deze WK is over en we gaan ons voorbereiden op de volgende wedstrijd. De World Cup van 6 wedstrijden begint op 31 maart in Macedonie en zal onder heel ander omstandigheden gevlogen worden.
February 18th, 2007
Met Huub in de lappenmand en de rest van de nederlandse piloten thuis bij de kachel wordt het wel erg druk. We zijn er nu van overtuigd dat de condities waaronder we vliegen meer aandacht voor het materiaal vragen. Iedere dag als we terug komen van het ijs gaat dan ook mijn rugzak open en mijn scherm eruit om volledig te acclimatiseren. Een helft openen over het bed en door de kamer en de andere helft een paar uur later. Dan moet je ook je persoonlijke uitrusting in de gaten houden om te zorgen dat je de volgende dag weer een uurtje of 7 in de diepvries overleeft. Inlegzolen uit de schoenen en schoenen zover mogelijk open, isolatiekleding droog, batterijen laden het zijn zo van die dingen. Terwijl je de helft van je scherm laat drogen ga je bij jezelf vocht bijvullen want je droogt snel uit op het ijs en drinken doe je daar niet graag want als je een sanitaire stop moet maken dan vindt je een gat in je buik. Dan moet je ook nog naar de briefings en zijn er seminars voor jureren en regelgeving en zijn er sociale evenementen waar je acte de presence moet geven en en en…..Sorry dat we even niks hebben laten weten maar nu hebben we even rust.
Het is onafhankelijkheidsdag vandaag en voor de wedstrijd is dit een rustdag. Gelukkig. Nadat Boris Bumpstrike zijn naam eer had aangedaan en zichzelf op non-actief had gezet ging bij mij even het knopje om. Eerst zie je je maatje onderuit gaan en denk je “shit, daar gaan we”, vervolgens zie je hem moeilijk overeind komen en denk je “schijt aan de regels, ik ga kijken”. Gelukkig valt het allemaal wel mee, hij weigert tenslotte om voor een vrouw(dokter) zijn broek te laten zakken. Niks mis met zijn been dus, misschien met zijn hoofd. Maar daarna moet je haasten om zelf aan de start te verschijnen en gaat die vlucht van Huub en je eigen laatste vlucht ook nog een keer door je hoofd. En dus ga je zelf ook onderuit. Van de 9e naar de 56e plaats, het lijkt wel een vrije val. Op de een na laatste dag nog een plaatsje terug gepakt maar mijn target, bij de bovenste helft eindigen kan ik wel vergeten. Dat ligt niet aan de kwaliteit van de andere piloten, het is gewoon persoonlijk falen. In 11 rondes maar 1 padscore en drie “falls” was niet waar ik op had ingezet. Boris Bumpstrike heet sinds Valentijnsdag trouwens Boris Smirnoff.
Maar goed vandaag is het dus een feestdag in Lithouwen en er wordt veel gedaan op het meer. Wat sommige mensen niet doen om hun dagelijkse portie Adrenaline te krijgen. Een russische piloot wisselt fullstals af met helicopters. Hij heet vast Sikorsky. Een Kroatische piloot vliegt zonder kleren. Gelukkig is het vandaag een warme dag en is het maar -5 graden Celsius. Maar Tomas Lednik presteerde het om gewoon op 250 meter hoogte uit zijn zitje te stappen en na een vrije val op 80 meter een parachute te trekken die op 30 meter open was. Twee uur later stapte hij op een kilometer uit een gemotoriseerde delta en kwam hij in een bird-man-suit over het publiek gevlogen. Toen hij op ongeveer zestig meter hoogte was konden we zien dat zijn pack al half geopend was en trok hij gelukkig ook zijn parachute. Kun je je voorstellen hoe laag iemand in bijna vrije val is, als je vanaf de grond met blote ogen de details van zijn uitrusting kunt zien. Ongelooflijk.
Verder is er veel muziek, kunnen de families ritjes maken op snowscooters en dat soort apparaten en wordt er gevlogen met heteluchtballonen, paramoteurs, modelvliegtuigen, delta’s en zij er allerlei souvenirs, snacks en drankjes te koop. Na even op ons gemak van dit vermaak genoten te hebben worden we gesommeerd om om 18:20 klaar te staan voor een volgende officiele gebeurtenis. Terwijl we gauw op de kamer de mail checken belt ons locale PA-tje Laura om er zeker van te zijn dat we op tijd klaar staan. Met zijn allen in de bus naar een paleis bij Vilnius waar de Groot Hertog persoonlijk op ons staat te wachten en wordt er weer veel geblablaat gegeten, gedronken en gedanst. Maar de wedstrijd is nog niet over en nadat we ons netjes hebben gepresenteerd en met iedereen een woordje hebben gewisseld knijpen we er met een deel van de jury, een deel van het Engelse en Macedonische team en het volledige Japanse team tussenuit. Volgens mij is de Teamleider van Japan trouwens een broer van Lex, maar dat is een verhaal voor op het veld of voor de volgende wedstrijd in Macedonie. Tot morgen.
February 16th, 2007
De site is even onbereikbaar geweest (in verband met verhuizing van het domein, zal je net zien…) Aangezien er mensen zijn die de boel ” live” volgen en er voor Huub een DNF (Did Not Fly) is gepubliceerd, even het volgende. Huub had een vervelende landing en heeft waarschijnlijk door de kou een spiertje in zijn bovenbeen gescheurd. Blauwe plek en stijf maar Huub is verstandig genoeg om de boel niet te forceren. Beterschap Huub, hopelijk gaat het weer een beetje!
Even voor de mensen die alle plaatjes sparen: er staan ook hele mooie foto’s op de site van pagaukveja. of direct naar hun fotoalbum.
February 14th, 2007
De voorspellingen vandaag waren slecht maar tijdens de briefing om 08.00 uur werd er toch van een vliegdag uitgegaan. Ach ja, ook metereologen zijn mensen. Dus om 10.30 moesten we de bus in en daar begon het. Parawachten. Na 50 minuten die aangekondigd waren als 15 kwam onze lieftallige wedstrijdleider Violetta vertellen dat de wind was toegenomen en dat we nog een uurtje in de bar zouden wachten. Tja, dan maar 3 lagen kleren uit en aan de koffie. Na een uur toch weer de bus in en dan na 50 minuten die aangekondigd……..naar het ijs. Nee, geen Heisse Liebe.
Pakzak op het ijs leggen en dan je scherm uitleggen. Dan kan hij vast acclimatiseren. De organisatie had alles klaar staan en er werd een poging gedaan om een Dummy de lucht in te sturen. Dat kostte dus een kabel. De volgende poging dan maar met een wat sneller scherm. Heel interessant om te zien hoe je een scherm aan de kabel achterwaarts opzet op een ijsvloer van ruim 20 cm bedekt met ongeveer 1 cm poedersneeuw. Aangezien je geen grip hebt moet je dus naar je scherm toe lopen en neem je de kabel mee. Een heel eind. En dan omhoog en omhoog en omhoog maar niet voorwaarts. Oh ja toch. Nee achteruit. Oh toch weer vooruit. En naast me staat Huub met startnummer 1. Al die meewarige blikken naar onze Huub. Hij ging maar een eindje lopen.
De teamleider van Kroatie, nummer 2 op de startlijst, schudt zijn hoofd en vraagt of Huubke wil vliegen. Nou, nee dus. Terwijl Huub naar de wedstrijdleiding loopt, spreek ik 1 van de leden van de veiligheidscommissie aan. Er zijn teveel factoren die de veilgheid nadelig beinvloeden. piloten die niet veel lierervaring hebben, hoge luchtdichtheid, vochtige schermen door de sneeuw. De wedstrijddag wordt geannuleerd.
Ondertussen blijkt de organisatie op verzoek van Esther, met een kacheltje in een isolatiekist een computer met webcam te hebben geinstalleerd. Hadden ze de windmeter maar ontdooid. Tot morgen.
February 12th, 2007
Vanmorgen begon het met een loterij waarin Boris Bumpstrike zijn naam hoog heeft gehouden, helaas. Bij de start had hij rugwind en aan gezien het doel 50 meter achter de start lag en we niet over het startgebied mogen vliegen, was er eigenlijk geen ruimte om serieus iets te doen. PapaAart ging in final met 60% rem nog 25 km/h en moest kiezen tussen harder rennen dan je kunt of te kort landen. De laatste optie kostte 188 cm.
In de derde ronde moest Huub uitwijken voor een trage voorganger en kreeg een reflied aan z’n broek. Ikke eiges ging met weinig hoogte te heet in Final Aproach en moest met een Parachutal Stall het doel gebied halen. Dom dom dom. Gelukkig zijn alle pootjes nog heel en was er nog iets van een score:662cm.
In zijn reflight deed Huub bijna hetzelfde. En kijkend vanaf de grond begon ik wel een beetje aan m’n kop te krabben. Sneeuw op je scherm, ijskoud, naar je kamer, sneeuw smelt, scherm uitleggen op een bevroren meer, water bevriest???????? vliegen we met een vaste vleugel?
Vanavond is de helft van mijn tweepersoonsbed gevuld met rood/wit bovengoed. We zijn dus naar de 37e en 48e positie teruggevallen. En nu?
February 12th, 2007
Er wordt historie geschreven in Trakai. Tijdens de openingsceremonie is bekend gemaakt dat dit binnen de FAI de eerste keer is dat er van een luchtsport een wereldkampioenschap onder winterse omstandigheden wordt gehouden. Het ijs op het Galves meer is inmiddels stevig genoeg om het evenement van Paluknis Airfield te verplaatsen. Op aandringen van de deelnemers is er eerst een trainingsvlucht op het ijs gehouden, wat maar goed was ook voor sommige deelnemers. Het ijs was erg glad met weinig sneeuw en met heel weinig voorspanning op de lierkabel was het lastig genoeg om weg te komen. Gelukkig geen serieuze problemen en de wedstrijd ging rond 13:30 van start en er is vandaag 1 wedstrijdronde gevlogen waar we individueel niet onverdienstelijk hebben gepresteerd. Als nationaal team kunnen we niet echt meedoen omdat van de 4 beste nationale deelnemers de scores geteld als teamscore en we missen er dus twee. Daarmee halen we per ronde in ieder geval 2000 punten binnen en zijn we kansloos voor het blik. We staan na 1 ronde op de 10e plaats, met dus nog 4 volledige teams achter ons, met een totaalscore van 2017. Individueel staat Huub op de 13e plaats met 10 cm en Aart op de 9e met 7 cm. En nu maar volhouden.
February 10th, 2007
De officiele traingen vandaag vonden niet op het meer plaats maar op een vliegveld 20 km verder. Vanwege de hoge lucht dichtheid wordt er steeds op gewezen dat het overtrekken aan de kabel een reeel gevaar is. Er wordt voorzichtig gelierd en er waren dus ook geen incidenten.
Het door 20 cm sneeuw waden met scherm en al met vier lagen kleding onder een winteroverall geeft wel wat beperkingen in je bewegingsvrijheid en…….. zweetdruppeltjes bij tien graden onder nul.
Al met al twee prettige vluchten gehad waarbij het doel alleen door Boris Bumpstrike werd gemist omdat er een andere piloot voor zi’n neus vloog. En ondergetekende miste de eerste poging omdat het uitvoeren van een zgn. penetration check als acrobatiek wordt aangemerkt en dat is uitdrukkelijk verboden tijdens de wedstrijd. Over een half uurtje staat de bus voor om ons naar de openingsceremonie te brengen. Voor meer foto’s, kijk in het Litouwen album. Tot morgen…
February 9th, 2007
Van 8 februari tot en met 18 februari gaat een Nederlandse afvaardiging deelnemen aan de World Paragliding Accuracy Championships in Litouwen. De succesvolle combinatie van Sky Rebels en Falcon Air piloten zal proberen hun positie op de World Ranking te verbeteren en een gooi naar de individuele medailles te doen. Helaas is de delegatie te klein om een serieuze aanval op de team prijzen te doen. Op deze pagina zullen we julie op de hoogte houden van de gebeurtenissen daar.
Het wedstrijdschema is als volgt:
Vrijdag 9 februari: registratie, materiaalkeuring en trainingen
Zaterdag 10 februari: Openingsceremonie
11 t/m 15 februari: wedstrijdvluchten
16 februari: rustdag en nationale feestdag
17 februari: slotceremonie en prijsuitreiking
18 februari: reservedag
February 3rd, 2007
